W DOBRYM NASTROJU Filharmonia Gorzowska

„Radość, którą wywołuje ta muzyka, tak bardzo przekracza odczucia zmysłów, że nie sposób o niej mówić. Gdzie można znaleźć słowa godne tego, by opisać taką radość?” – tak węgierski poeta Ferenc Kazinczy opisał swoje przeżycia po wysłuchaniu Wesela Figara w maju 1786 roku. Uwertura z tej opery to nieprzerwany muzyczny bieg, podczas którego kompozytor
sypie jak z rękawa zachwycającymi pomysłami.
Podobną, choć spokojniejszą radość można wyczuć w I Koncercie fletowym. Choć Wolfgang Amadeusz Mozart miał pewne trudności z ukończeniem tego dzieła – w liście do ojca skarżył się, że w Mannheim nie ma chwili spokoju, a poza tym… nie znosi fletu (sic!) – to ostatecznie można tu usłyszeć  wyjątkową grację, wdzięk, równowagę i elegancję.
Również Ludwig van Beethoven potrzebował spokoju, żeby komponować. Znalazł go w wiosce Heiligenstadt, gdzie latem 1807 i 1808 roku napisał kilka ze swoich największych dzieł. VI Symfonia to łagodny śpiew na cześć wiejskiego życia. Roztacza przed nami nastrój pogodnego przyjazdu na wieś, lekkość zabaw nad strumieniem i tańców, a także grozę burzy i następującą
po niej pełną wdzięczności ciszę. W ten sposób pierwsza w historii symfonia programowa łączy wyważony kunszt klasycyzmu z romantycznym uczuciem.