PRZEZ MUZYKĘ DO GWIAZD
Czy istnieją emocje ponadczasowe? Takie, które trwają zawsze i niezmiennie? W świecie ludzi to chyba niemożliwe, jednak w świecie Aniołów… czemu nie? Każda część utworu Śpiewy Aniołów Adama Wesołowskiego trwa dokładnie tyle, ile potrzebuje światło słoneczne, aby dotrzeć na Ziemię… a brzmienia, wydobywane z instrumentów smyczkowych oscylują pomiędzy metaforami światła i echami ludzkiego głosu. Z kolei brzmienie intensywnych ludzkich emocji można usłyszeć w składance Wojciecha Kostrzewy The Hollywood Fantasy, napisanej dla duetu skrzypcowo-akordeonowego Karoliny Mikołajczyk i Iwo Jedyneckiego. Muzycy starają się grać tak, jakby ten nietypowy zespół był obecny w historii muzyki od zawsze – tak jakby czas jego powstania nie grał roli. Gdyby Henryk Ibsen żył w innych czasach, zapewne świetnie czułby się w świecie kina. Jego Peer Gynt to historia człowieka z krwi i kości, targanego przez gwałtowne uczucia, szukającego swojego miejsca, błądzącego, przegranego, wybawionego przez miłość. To wszystko zamknął w dźwiękach muzyki Edvard Grieg, przekuwając współpracę z Ibsenem na ponadczasowe dzieło. Ponadczasowość nie jest zresztą wyłącznie domeną sztuki. Wpisuje się w to także geniusz Mikołaja Kopernika, który swoją pracą zmienił na zawsze świat nauki. Muzyczny hołd oddaje mu Adam Wesołowski, którego Taniec sfer niebieskich przenikają złożona symbolika i radosne piękno.
fot. Bartek Barczyk