ORATORIUM NA BOŻE NARODZENIE
JOHANN SEBASTIAN BACH (1685-1750)
Weihnachtsoratorium BWV 248
Kantata I: Jauchzet, frohlocket, auf, preiset die Tage
Kantata II: Und es waren Hirten in derselben Gegend
Kantata III: Herrscher des Himmels, erhöre das Lallen
Bóg-człowiek złożony w żłobie, chóry anielskie przybywające do biednej stajenki – wywiedzione z opozycji sacrum – profanum fascynujące zderzenie tego, co Boskie i Nieskończone, z tym, co ziemskie, ubogie, słyszymy już w pierwszych minutach Weihnachtsoratorium. Ten muzyczny pomnik charakteryzuje niezwykła kombinacja dostojnych, uroczystych brzmień kotłów, trąbek, tanecznych rytmów z rozkołysanymi, pełnymi czułości ariami i chórami. Od chwili prawykonania w kościele św. Mikołaja w Lipsku w 1734 roku utwór ten cieszy się w okresie bożonarodzeniowym niesłabnącą i bezkonkurencyjną popularnością.
Podczas koncertu w Filharmonii Gorzowskiej zabrzmią trzy pierwsze spośród sześciu kantat tworzących Oratorium. Pierwsza sławi narodzenie Jezusa, opisując je krok po kroku, nawołując do radości i świętowania, ale też do pokornej modlitwy. Druga kantata odmalowuje aniołów zwiastujących pasterzom „radość wielką”; trzecia zaś, będąc obrazem adoracji Nowonarodzonego przez pasterzy, zaprasza do przyłączenia się do ich modlitwy.
fot. Bartek Barczyk